…Πρόκειται για ένα θεατρικό έργο που μέσα στις σελίδες του η συγγραφέας, με αριστοτεχνικό τρόπο, ξεδιπλώνει μια ολόκληρη ζωή. Τη ζωή του ήρωα της του Πέτρου.
Ο Πέτρος είναι ένας νέος άντρας που ετοιμάζεται να μετακομίσει «κάπου καλύτερα». Ο χώρος στον οποίο διαδραματίζεται η ιστορία, περιγράφεται γεμάτος κούτες ανοιχτές και κλειστές, βιβλία, δίσκους, αντικείμενα, σκόνη και αναμνήσεις. Ο φίλος του ο Λάζαρος, ο μοναδικός φίλος που ήρθε να βοηθήσει σε αυτή τη μετακόμιση, κάθεται αμίλητος στην κουνιστή πολυθρόνα και η κύρια συμμετοχή του είναι να ακούει τον Πέτρο να γκρινιάζει για τις αδικίες και τις αναποδιές της ζωής του, να εξιστορεί, να θυμάται,να μετανιώνει και να ελπίζει στο υπέροχο μετά που τον περιμένει. Ο Πέτρος ξεγυμνώνει την ψυχή του, μιλάει με ειλικρίνεια και παραδέχεται σφάλματα και ενοχές που τον στοίχειωναν. Ως το ανατρεπτικό τέλος της ιστορίας, ο ήρωας μας έχει ξεφορτωθεί όλα όσα βάραιναν την ψυχή του και είναι έτοιμος για τη λύτρωση του.
Φιλία, έρωτας, προδοσία, εγκατάλειψη, ορφάνια, πληγές που δεν κλείνουν και σαπισμένα όνειρα.
«Όλα εδώ μέσα, πράγματα, βιβλία, έπιπλα… για πέταμα είναι, το σπίτι… Όλα σάπισαν. Καλά που φεύγω.»
Μια ιστορία που διαβάζεται με μιαν ανάσα και με τα συναισθήματα του αναγνώστη να εναλλάσσονται συνεχώς χωρίς όμως να χάσουν στιγμή την ένταση τους. Το μονόπρακτο της κυρίας Βασιλειάδη είναι από εκείνα τα έργα που διαβάζονται πολλές φορές και κάθε φορά ανακαλύπτεις μέσα του και κάτι δικό σου.
There are no comments published yet.